Aynı Madalyonun İki Yüzüdür İnanç ve İnkar

Aynı madalyonun iki yüzüdür inanç ve inkar. Hayata karşı duyulan korku ile mücadelenin iki yüzüdür. İnanan, tanrı fikrine sığınarak baş etmeye çalışır korkusuyla, inkar edense tanrıyı yok sayarak. Biri var olduğuna diğeri olmadığına inanır. Sonuçta inanıştır her ikisi de, biri olduğunu varsayar, diğeri olmadığını. Var sayımcılardır onlar, bilenler değil. İnanan; herşey göründüğünden ibaret olamaz, dünyada olan bitenin bir de rövanşı olmalı der. İnkar eden; tanrı olsaydı adalet olurdu, öyleyse yok ve başımın çaresine bakmalıyım der. Gerçeği bilense susar. Çünkü o hayattan ayırmamıştır kendini ki ondan korksun ve ona karşı bir tepki geliştirsin. O hayatın kendisi olduğunu bilir. Böylece korku hiç doğmaz, kim kimden korkacak? Gerçek birdir.

vokan tankut

18 Aralık 2014

Aynı Candan Canlıyız

Hayat ağacı üzerinde bir yaprak insan

Gün gelip kuruyup düşmekten korkan

Ağaçta yaprak nice, lakin tektir can

Benlikte yapraksın sen, ötesinde o can

Aynı candan canlıyız, biriz biz özde

Özünü bilirsen ölüm sadece sözde

Durmadan fışkıran şu varlık aleminde

Her şekle giren kimse sen O'sun işte

18 Aralık 2014

volkan tankut

Kabuklar Soyulursa Gönüller Bir Olur

İnsanlık meyvesinin kabuğu benlik, içi gönüldür. Kabuklar soyulunca gönüller bir olur.

vt
18 Aralık 2014