Hani bazen bir köprüde karşılaşan iki inatçı keçiden biri durumuna düşer de "Yol veren ilk neden ben olacak mışım ?" çıkmazına saplanır kalırız ya... İşte bu anlar bir "ilk neden" olabilmek için bir "sebepsiz ilk sebep" olabilmek için eşsiz fırsatlardır. Bu durumda klasik davranış olan yol vermemekte direnme refleksi kurulmuş bir zihnin otomatik tepkisi iken çekilmek her hangi bir koşulun güdümünde olmayan hür bir iradenin yani farkındalığın cevabıdır.
Evrende farkındalık dışında hiçbir şey sebep-sonuç veya etki-tepki yani nedensellik yasasının pençesinden kurtulamaz. İnsanı insan yapan da bu farkındalıktır.
Bir nedene ihtiyaç duymadan neden olabilmek sadece insana hastır. Ve sen ilk neden olduğunda artık diğerleri için de yeri geldiğinde ilk neden olmak için bir neden olacaktır.
volkan tankut
29 Haziran 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder